حکومت به توسعهحکومت به توسعه، توسعه تعبّدی دلیل محکوم، توسط دلیل حاکم می‌باشد. ۱ - توضیح مطلبحکومت به توسعه، مقابل حکومت به تضییق بوده و به این معنا است که دلیل حاکم ناظر بر دلیل محکوم و مفسر آن بوده و در دلیل محکوم تصرف نموده و در ناحیه افراد موضوع یا متعلق آن و یا در محدوده شمول حکم آن، تعبداً توسعه و گسترش می‌دهد، مانند این که مولا بگوید: «اکرم العالم» و سپس درصدد توسعه افراد عالم برآید و تعبداًً عادل را نیز از مصادیق عالم دانسته و بگوید: «العادل عالم»؛ یعنی انسان عادل را، اگر چه جاهل هم باشد، تعبداً جانشین عالم قرار بده و او را اکرام کن. [۲]
محمدی، علی، شرح رسائل، ج۷، ص۱۴.
[۳]
محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۳، ص۹۳۶.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۴۳۴، برگرفته از مقاله «حکومت به توسعه». ا |